Wat is Pinksteren?

Wat is Pinksteren? Om deze vraag te kunnen beantwoorden moeten we in de Bijbel zoeken en ook eventueel het vóór feest van Pinksteren.

Wie wat van Pinksteren zal willen begrijpen, die zal zich ook als het even kan zich eerst moeten verdiepen in de Hemelvaart, zie hier voor een artikel daarover: https://spyfromthesky.nl/bijbelse-visies/hemelvaartsdag/(opent in een nieuwe tab)

Is Pinksteren een éénmalig gebeuren, de geboorte van de kerk of ging dit feest ook tot Gods Heilige feestdagen behoren?

En als het geen éénmalig gebeuren was, is het feest of heeft het feest telkens dezelfde functie of uitwerking?

Dit laatste is eigenlijk een diepzinnige vraag die ik hier wil beantwoorden en de lezer moet zelf dan maar uitmaken of dit Bijbels klopt of niet.

We lezen in een fragment van 1 Korinthe 16 het volgende:

7 Want ik wil u nu niet slechts op doorreis zien, maar hoop enige tijd bij u te blijven, als de Heere het toestaat. 8 Ik zal echter tot Pinksteren in Efeze blijven,

9 want daar is voor mij een grote en krachtige deur geopend, en er zijn veel tegenstanders.

Dit wachten van Paulus was dus niet het eerste Pinksteren, maar dit was bewust in latere jaren het bewust wachten in Efeze tot Pinksteren.

En in vers 9 lezen we waarom Paulus bleef wachten en Pinksteren als feestdag ging herdenken of veeleer beleven.

We kunnen in de Herzien Statenvertaling online de teksten lezen en of zoeken, zie hier:

https://herzienestatenvertaling.nl/teksten/1%20korinthe/16#8

De uitstorting van de Heilige Geest

1 En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen.

2 En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten.

3 En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen.

4 En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

5 Nu woonden er Joden in Jeruzalem, godvrezende mannen uit alle volken die er onder de hemel zijn.

6 Toen dan dit geluid klonk, kwam de menigte samen en raakte in verwarring, want ieder hoorde hen in zijn eigen taal spreken.

7 En zij waren allen buiten zichzelf en verwonderden zich, en zij zeiden tegen elkaar:

Zie, zijn het niet allen Galileeërs die daar spreken?.

8 En hoe kunnen wij hen dan horen, eenieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn?

Nu zijn er uitleggers voor en tegens betreffende de tongentaal. Houd op de achtergrond in gedachten dat Lucas en boek Handelingen heeft geschreven en dat als arts!

Omdat Lucas bekend was met de wonderen van Jezus, ook zijn beloftes begreep, was dit verschijnsel de arts Lucas niet vreemd.

In Handelingen zou het spreken van tongen zijn gebeurd in herkenbare talen omdat dit toen die functie had. De NBG-51 vertaling haalt vaker tongen aan in de Korinthe brieven.

Het Herzien Statenvertaling doet dit niet en gebruikt alleen ’talen’.

https://www.bible.com/nl/bible/328/1CO.12.NBG51

• Mark. 16:17 “in nieuwe tongen zullen zij spreken”.
• Hand. 2:4 “en begonnen met andere tongen te spreken”.
• Hand. 2:11 “wij horen hen in onze eigen taal”.
• 1 Kor. 12:10 “en de ander allerlei tongen, en weer een ander vertolking van tongen”.
• 1 Kor. 12:28 “verscheidenheid van tongen”.
• 1 Kor. 12:30 “Spreken soms allen in tongen?”
• 1 Kor. 13:1 “Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak”.
• 1 Kor. 13:8 “tongen, zij zullen verstommen”.
• 1 Kor. 14:2 “Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand verstaat het”.
• 1 Kor. 14:4 “Wie in een tong spreekt, sticht zichzelf”.

De King James vertaling spreekt telkens over ’tongen’, maar in Handelingen ging het toen in de manifestatie van talen omdat de Joden uit verschillende streken hun eigen taal hoorde.

In Handelingen 20 staat nog een passage.

16 Want Paulus had zich voorgenomen Efeze voorbij te varen om geen tijd in Asia te hoeven doorbrengen, want hij haastte zich om, als het mogelijk voor hem was, op de Pinksterdag in Jeruzalem te zijn.

17 Maar hij stuurde iemand uit Milete naar Efeze en liet de ouderlingen van de gemeente halen.

18 En toen zij bij hem gekomen waren, zei hij tegen hen: U weet hoe ik, van de eerste dag af dat ik in Asia aankwam, heel de tijd in uw midden geweest ben

19 en de Heere gediend heb met alle nederigheid en veel tranen, en onder verzoekingen die mij overkomen zijn door de aanslagen van de Joden;

20 hoe ik niets van wat nuttig was, nagelaten heb u te verkondigen en te onderwijzen, in het openbaar en in de huizen,

21 en ik heb zowel tegenover Joden als Grieken getuigd van de bekering tot God en het geloof in onze Heere Jezus Christus.

22 En nu, zie, ik reis, gebonden door de Geest, naar Jeruzalem, en ik weet niet wat ik daar zal tegenkomen,

23 behalve dan dat de Heilige Geest van stad tot stad getuigt dat mij boeien en verdrukkingen te wachten staan.

We maken een korte opsomming:

1. Handelingen 2. Spreken in tongen, waren spreken in de talen die de Joden van overal vandaan konden horen.

2. Handelingen 20 is op een later tijdstip. En Paulus haastte zich om op Pinksterdag in Jeruzalem te zijn. We zien hier nog de drang om waar het begin om ook op dit feest weer terug te zijn.

We lezen gebonden door de Geest en niet wetende wat hij in Jeruzalem zal tegenkomen.

3. 1 Korinthe 16

7 Want ik wil u nu niet slechts op doorreis zien, maar hoop enige tijd bij u te blijven, als de Heere het toestaat. 8 Ik zal echter tot Pinksteren in Efeze blijven,

9 want daar is voor mij een grote en krachtige deur geopend, en er zijn veel tegenstanders.

Blijkbaar was de eerste keer, het spreken in tongen, in dit geval talen een andere beweging van de Geest rondom Pinksteren dat Lucas beschrijft over Paulus.

Wellicht moeten we alleen kijken naar de Gemeente van Korinthe om het spreken in talen, tongen dus, op een eerlijke wijze te zien.

Het behoeft geen betoog van Pinkstergelovigen en Charismatische gelovigen op dit gebied door andere christenen (traditionele) op dit gebied onder vuur liggen.

Ze zijn van mening zijn dat is alleen een teken is (was) voor de ongelovigen, de Joden van destijds dus.

Ik hoop de lezer mee te hebben genomen dat ik heb proberen aan te tonen dat Pinksteren telkens tot iets anders leidde bij Paulus.

In deze materie is het telkens goed te lezen van wat de context en mogelijk bedoeling is.

De eerste brief van de apostel Paulus aan de gemeente van Korinthe. 1 Korinthe 12 lezen we de aanhef.

1 Wat nu de geestelijke gaven betreft, broeders, wil ik niet dat u onwetend bent.

2 U weet dat u heidenen was, weggetrokken naar de stomme afgoden. Zo liet u zich meevoeren.

3 Daarom maak ik u bekend dat niemand die door de Geest van God spreekt, zegt: Jezus is een vervloekte. Ook kan niemand zeggen: Jezus is Heere, dan door de Heilige Geest.

4 Er is verscheidenheid van genadegaven, maar het is dezelfde Geest.

We zien dus dat de aanhef in deze de heidenen is en niet de ongelovigen zoals destijds met Handelingen 2, de Joden dus, die via de tongen ieder in zijn eigen taal hoorde spreken.

1 Korinthe 14 gaat over profetie en talen en order in de Gemeente. Wie van mening is dat tongen niet meer van deze tijd is, die zou stevig in hun schoenen moeten staan.

1 Korinthe 14 is toch ook gevoelig dat vrouwen in de gemeenten moeten zwijgen.

Dit laatste brengt ook nogal te weeg bij de gereformeerden en dan natuurlijk de mannenbroeders. Kortom het is allemaal niet zo eenvoudig. In Korinthe 11 wordt vrouwen juist aangemoedigd, maar dat even ter zijde.

Probleem in de uitlegging, de exegese is wat is de echte beginnende context of de eerste schil die het belangrijkst is en waarom en waartoe moest vrouwen in hoofdstuk 14 de vrouwen tot de orde roepen?

Blijkbaar was de gemeente nogal wat chaotisch en Paulus wilde door middel van structuur de kerk, de plaatselijke gemeente verder brengen.

Vaak hoor en zie je ook, mogelijk onder evangelische, charismatische christenen zeggen dat we terug moeten keren naar de eerste gemeente.

Met mijn ruime ervaring in het geloof en allerlei soorten preken te hebben gehoord, maar voor door zelf onderzoek, denk ik niet dat dit de bedoeling (meer) is.

Ananias en Saffira

Ik heb uitgelegd dat Pinksteren mogelijk telkens vernieuwend is en kan zijn, dus waarom zou dit vandaag de dag niet meer zijn?

In Handelingen 5 staat de dood van Ananias en Saffira. Hun voorgenomen ‘show’ dat ze lieten zien dat ze (alles) het verkocht hadden, hun bezit en dit gaf een gemeente.

Die zuivere gemeenten van zeer veel genade, dat was nog in de periode dat het Koninkrijk van God kon aanbreken. In feite was de genadetijdperk van de heidenen nog net niet in werking.

Het is belangrijk deze context te zien. Tussen het neervallen van Ananias en Saffira zat 3 uur. Dit kunnen we ook teruglezen in het sterven van Jezus.

Er zijn onderzoekers die dit ook nog profetisch zien, dit ontzielen van Ananias en Saffira.

Dat was de oorzaak van hun dood neer vallen. Het was niet alles wat hij moest geven. Hij hield achter van de opbrengst.

In de eerste gemeente was de genade erg groot. De wonderen en tekenen deden zich voor. Waarom was dit?

Ook toen konden de Joden zich alsnog massaal bekeren en kon het evangelie van het Koninkrijk aanbreken.

Maar wie verder en verder leest in Handelingen, die bemerkt dat het meer ophield de wonderen en tekenen.

Het geheimenis trad in werking, de genade tijdperk van de heidenen doordat de Joden Hem, Jezus nog steeds niet massaal aannamen.

We weten dat de eerste gemeente vooral uit Joden bestond, maar er later veel en veel meer heidenen toegevoegd.

Daarom alleen al lijkt het mij eerlijk gezegd onzin zijn om naar de eerste gemeente te verlangen. Nee, we moeten vooruitgaan.

We moeten juist verlangen naar de opname van de gemeente.

Sjavoeot – Het wekenfeest of Oogstfeest.

Wekenfeest

Vanaf het Feest van de Eersteling tijdens het Feest van het Ongedesemde Brood werden bij Israël de dagen geteld.

Men noemt dit het “tellen van de omer”.

De omer was een inhoudsmaat voor granen en moest herinneren aan de omer gerst die bij het Feest van de Eersteling aan God was opgedragen.

Elke dag werd er een soortgelijk offer gebracht.

Vanaf de eerste omer werden er 49 dagen geteld (de dag van het Aanbieden van de Eersteling wordt naar Joods gebruik meegeteld), om op de 50ste dag het volgende feest te vieren:

het Wekenfeest ofwel Sjavoeot, dat door de omer-telling aan het Pesachfeest was verbonden.

Oogsteest

Bij de instelling van dit feest is het duidelijk, dat het een oogstfeest is. Het markeerde het einde van de gerstoogst die met Pesach was begonnen.

Tegelijk stond het voor het begin van de oogst van de tarwe: tarwe was hét voedsel van de mensen in die tijd.

Op die dubbele wijze was het feest het hoogtepunt van de zomeroogst. De belangrijkste ceremonie was het aanbieden van de eerste rijpe tarwe, ‘de eerstelingen van het land’, verwerkt tot twee (gedesemde) broden in de tempel.

Daarvoor verzamelden de joden uit de dorpen van het platteland zich op centrale plaatsen om vandaar samen op te trekken naar Jeruzalem.

Bovenstaande achtergronden worden aangehaald van het wekenfeest te wachten tot de 50e dag. Dat is dus Pinksteren.

Het woord Pinksteren komt van het Griekse woord Pentakosta. Dat betekent vijftigste. Pinksteren wordt gevierd op de 50e dag na Pasen.

Je zou kunnen zeggen dat het wachten op Jezus de 10 dagen na de hemelvaart, het wachten was op Jezus belofte. Zijn belofte was de Heilige Geest.

Wil je je uitstrekken naar de vervulling ervan, iedere christen heeft de Heilige Geest, maar wil je je uitstrekken naar die genadegaven, dan is het een innerlijk verlangen om innig de Vader en de Zoon Jezus te willen verhogen op een dusdanige wijze die gepaard zou kunnen gaan met een tongentaal.

Johannes 7 vanaf vers 37 staat er.

37 En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus daar en riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.

38 Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste

39 En dit zei Hij over de Geest, Die zij die in Hem geloven, ontvangen zouden; want de Heilige Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was.

Kijken we in een gedeelte van Het Markus evangelie. Het Markus evangelie is vooral geschreven voor de heidenen, dan zien we Markus 16 vanaf vers 15.

15 En Hij zei tegen hen: Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen.

16 Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden, maar wie niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden.

17 En hen die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij demonen uitdrijven; in vreemde talen zullen zij spreken;

18 slangen zullen zij oppakken; en als zij iets dodelijks zullen drinken, zal het hen beslist niet schaden;

op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen gezond worden.

19 De Heere dan is, nadat Hij tot hen gesproken had,

opgenomen in de hemel en heeft Zich gezet aan de rechterhand van God,

20 maar zij gingen overal heen om te prediken, en de Heere werkte mee en bevestigde het Woord door de tekenen die erop volgden. Amen.

In Romeinen 8 staat er ook nog iets. Romeinen 8 zegt in vers 18 dat het leiden in de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.

In vers 26 staat er: En evenzo komt ook de Geest onze zwakheden te hulp, want wij weten niet wat wij bidden zullen zoals het behoort. De Geest Zelf echter pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.

In het gesprek van Jezus met Nicodemus staat in Johannes 3 vers 5 het volgende:

5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan.

Zou je kunnen zeggen dat de vervulling met de Heilige Geest, het spreken in tongen niet is als water en Geest? In Titus 3 vers 5 staat:

5 maakte Hij ons zalig niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan hadden, maar vanwege Zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest.

Samenvattend: De Bijbel laat in heel veel meer teksten zien om over de genadegaven na te denken.

• opbrengst
• wachten
• verlangen
• water
• Geest
• vernieuwen of vernieuwend
• vervulling
• spreken tongen
• telkens andere uitingen op het Pinksterfeest
• genadegave

Het is aan den lezer om zelf te onderzoeken. Met een diep verlangen kom je er wel uit.